Sağanak yağmurdan keyif alan herkese :)

Tanrı’nın Gözyaşları

Uyanış.

Uyandım, sabah olmuş olması gerekiyordu

Karanlıktı hava, ilk başta soğuk gibi geliyordu

Penceremi araladım yavaşça, bir şimşek selamladı beni

Işığı ve çiseleyen damlalar kamaştırdı gözlerimi

İki katlıydı evimiz, aşağı kata koşardım ben

Kapıyı açıp toprağı koklardım hemen…

Güneş doğmamıştı, herkes hala uyuyordu

Yağmur gökyüzünü yavaşça griye boyuyordu

Uyandım bir ilkbahar sabahında seher vakti

Sıvıştım evden uyandırmadan kimseleri

Ne bilsinler sabahın köründe uyanıvereceğimi

Binaların çatısından yağmuru dinleyeceğimi

Yağmur.

Sıcacıktı, ama çıplaktı ayaklarım

Yoktu patiklerim veya çoraplarım

Kısaydı saçlarım, ama alışıktılar yağmura

Her yağdığında altındaydım nasıl olsa

Yavaşça; adım adım, şıpırtıları dinleyerek

Kafama çarpan her damlanın hakkını vererek

Ama asla korkmadan, ve hep şemsiyesiz

Yürürdüm yağmur altında sessiz sessiz

Yağmur, bir ilkbahar sabahında seher vakti

Hissettim damlalarını, dinledim sesini

Daha da ıslandım onları düşünürken ben

Yağarken seni hissedemeyenleri

Toprak.

Ezeli dostum toprak, işte yine ben geldim

Üşüyor ayaklarım artık ama önemsemeyeceğim

Yumuşacık olmuştu yağmurun da etkisiyle

Can verdi bana da, verdiği gibi çiçeklere

Dinledi hem benim hem de onun dertlerini

Öğüt vermeden, azarlamadan bizi

Sessizdin ama ısıttın ayaklarımı sen

O günden beridir üşümüyorlar zaten

Toprak, bir ilkbahar sabahında seher vakti

Kokusuyla büyüledi üstündeki uyanık kimseleri

Daha da sert bastım onları düşünürken ben

Üzerinde koşamayıp seni hissedemeyenleri

Eve Dönüş.

Yağmur tekrar bardaktan boşanır gibi yağsın

Giysilerim, ayaklarım, saçlarım yine ıslansın

Bıkmadan gülümseyeceğim yine de ben,

Zaman geçmiyor çünkü gülümsemeden…

Bir ilkbahar sabahında seher vakti

Tanrı ağlıyordu, toprak ve bir deli dinliyordu

Bir ilkbahar sabahında seher vakti

Delinin biri çıplak ayak yağmurda yürüyordu

Her yağmur yağdığında dışarıdadır bu deli

Hasta olmaz yağmurdan ama ağırdır bunun bedeli

Bulutla kaplı olmasındansa bırak da gök yere insin

Tanrının gözyaşları insanları korkutsun ama dinsin.

Arman Hilmioğlu